Zo vriendelijk en veilig als het licht,
Zo als een mantel om mij heen geslagen,
Zo is mijn God, ik zoek Zijn aangezicht,
Ik roep Zijn Naam, bestorm Hem met mijn vragen.
Dat Hij mij maakt, dat Hij mijn wezen richt!
Wil mij behoeden en op handen dragen.
Want waar ben ik, als Gij niet wijd en zijd
Waakt over mij en over al mijn gangen?
Wie zou ik worden, waart Gij niet bereid
Om, als ik val, mij telkens op te vangen?
Ik leef niet echt, als Gij niet met mij zijt.
Ik moet in lief en leed naar U verlangen.
Spreek Gij het woord dat mij vertroosting geeft,
Dat mij bevrijdt en opneemt in Uw vrede.
Ontsteek die vreugde die geen einde heeft,
Wil alle liefde aan Uw kind besteden.
Wees Gij vandaag mijn brood zowaar Gij leeft:
Gij zijt toch zelf de ziel van mijn gebeden.
